تحلیلی بر درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان کرمانشاه با استفاده از آنالیز تاکسونومی

هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان کرمانشاه از لحاظ شاخص های بهداشتی و آموزشی با استفاده از مدل تاکسونومی عددی با استفاده از آمار و اطلاعات سال 1385 می باشد.روش تحقیق (توصیفی – تحلیلی ) بوده و از مدل کمی تاکسونومی عددی جهت تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان مورد مطالعه و از نرم افزار های آماری Excel و Spss برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است.در این مقاله ابتدا شهرستان­های استان که شامل 14 شهرستان است از لحاظ شاخص آموزشی و بعد بهداشتی در ده متغیر به صورت جداگانه مورد سنجش قرار گرفته و رتبه هر کدام مشخص شده ، چنانکه شهرستان کرمانشاه از نظر شاخص آموزشی رتبه اول و از نظر شاخص بهداشتی در رتبه دوم می باشد. در مرحله بعد هر کدام از شهرستان ها با استفاده از هر دو شاخص تحلیل شده اند که نتایج کلی از ترکیب شاخص ها بیانگر آن است شهرستان کرمانشاه در رتبه اول ، شهرستان های پاوه و جوانرود در مراحل بعد قرار دارند همچنین شهرستان های روانسر ، هرسین و قصر شیرین جزء شهرستان های محروم می­باشند. لذا جهت برخورداری شهرستان های محروم استان از خدمات بهداشتی و آموزشی مناسب، لزوم توجه جدی به این مراکز پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، استان کرمانشاه ، شاخص ، تاکسونومی عددی