ارزیابی اثرات توسعه شهرهای جدید بر محیط زیست (مطالعه موردی: شهر جدید صدرا شیراز)

بررسی سوابق اجرای طرحها و پروژه های عمرانی در ایران نشان می دهد که در برنامه ریزی های گذشته به اثرات محیط زیستی احداث پروژه های عمرانی توجه کمتری شده و حاصل چنین اقداماتی بروز آلودگی های مختلف منابع محیطی در کشور بوده است. به منظور جلوگیری از این مخاطرات، احداث شهرهای جدید نیز باید با ارزیابی اثرات محیط زیستی همراه باشد.این ارزیابی (EIA) میتواند به عنوان ابزاری برای شناخت، بررسی و مقایسه اثرات گزینههای مختلف توسعه شهری در خدمت برنامهریزان و مدیران توسعه شهری قرار گیرد. روش ارزیابی اثرات استفاده شده در مطالعه حاظر‏، ماتریس اثرات متقابل ایرانی‏شده لئوپولد است که اثر هر نوع فعالیت را بر اجزای مختلف محیط طبیعی میسنجد و به آن عددی بین -5 (خیلی بد یا مخرب) تا +5 (خیلی خوب یا مفید) اختصاص میدهد. مهمترین اثرات منفی شهر جدید صدرا در مرحله ساخت، با توجه به موقعیت و ویژگیهای محیط طبیعی آن تغییر شکل طبیعی زمین، بر هم زدن نظم طبیعی سیستم هیدرولوژی، تخریب پوشش گیاهی و زیستگاههای جانوری و قطع مسیرهای مهاجرتی حیات وحش میباشد. در مرحله اسکان جمعیت نیز مهمترین اثرات‏، شامل افزایش تراز صوتی منطقه، تولید و دفع مواد زائد جامد، تولید و دفع فاضلاب، تأثیر بر رژیم سیلابی منطقه، تغییر رفتارهای تغذیهای و مهاجرتی حیات وحش میباشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثرات محیط زیستی ، محیط زیست ، شهر جدید صدرا