دیوارهای دوغابی

دیوارهای دوغابی، موانع غیرسازه ای هستند که جهت جلوگیری از جریان‌ انواع سیال‌های زیرزمینی ساخته می‌شوند. کاربرد اساسی آنها در آبگیری سایت‌ها، کنترل آلودگی‌های زیرزمین، جلوگیری از نشت و نفوذ در سدها می باشد. به طور کلی دو نوع اساسی از این دیوارها وجود دارد: دیوارهای خاکی-بنتونیتی (soil-bentonite) و دیوارهای سیمانی-بنتونیتی (cement-bentonite) که بر مبنای ماهیت پروژه، هر کدام از این روش‌ها امتیازات اقتصادی و تکنولوژیکی نسبت به یکدیگر خواهند داشت. در هر دو نوع، ترانشه‌ نازکی با استفاده از بیل مکانیکی(backhoe) و یا تجهیزات خاص دیگر حفاری می شود. در طی پروسه‌ حفاری برای جلوگیری از ریزش دیواره‌ها، ترانشه پر از دوغاب (slurry) خواهد شد. در حالت SB متعاقبا مخلوطی از خاک و بنتونیت که تشکیل ترکیب نفوذ ناپذیری را می دهند، به درون ترانشه خاکریزی می شود اما در مورد CB سیمان به دوغاب اضافه می شود و پس از خودگیری سیمان، مانع غیر قابل نفوذی شکل می گیرد. در این مقاله انواع تکنیک های ساخت دیوارهای دوغابی، معایب و مزایای هرکدام از آنها ذکر شده و به آزمایشات کنترل کیفیت این نوع دیوارها پرداخته شده است. در انتها با بیان یک نمونه مطالعه‌ موردی ساخت SB درحاشیه‌ لندفیل Tempe Tip در استرالیا و نتایج آزمایشات پیزومتریک قبل و بعد از ساخت آن، کاربرد این نوع از دیوارهای دوغابی و اثر بخشی آنها مورد بحث قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

دیوارهای دوغابی ، بنتونیت ، موانع نفوذ ناپذیر ، سیمان