ارزیابی مطلوبیت زیستگاه سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) در جنگل‌های بلوط کردستان

تحقیق حاضر به منظور ارزیابی مطلوبیت زیستگاه سنجاب ایرانی(Sciurus anomalus) و تعیین مطلوبیت زیستگاه برای این گونه در جنگل های بلوط استان کردستان (حومه شهرستان مریوان) انجام شد. تعداد 8 ترانسکت مجموعاً به طول 10کیلومتر به طور تصادفی در نزدیکی روستای وشکلان از توابع شهرستان مریوان انتخاب و در خلال سه فصل پاییز، زمستان و بهار و در هر فصل به مدت 20 روز مورد پایش قرار گرفت. نقاط حضور سنجاب در طول هر ترانسکت از طریق دو روش مشاهده مستقیم غیر مستقیم (نمایه غذایی) ثبت شد و مختصات هر نقطه توسط جی پی اس ثبت گردید. این نقاط به عنوان قطعه نمونه برداری انتخاب شدند. شکل قطعات نمونه برداری دایره‌ای و شعاع آن‌ها 25 متر تعیین شدند. متغیر های محیطی برای تعیین مطلوبیت زیستگاه سنجاب ایرانی عبارت بودند از: ارتفاع درخت، قطر برابر سینه درخت میزان تاج پوشش، تراکم درختان، تعداد درختان دارای حفره و نوع گونه درختی. نرمال بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف – اسمیرنوف تأیید شد. جهت انجام سایر محاسبات آماری (ماتریس همبستگی پیرسون و تعیین مدل رگرسیونی مناسب) در محیط نزم افزار اس پی اس اس صورت گرفت. نقشه‌های پراکنش سنجاب و نقشه منابع زیستگاهی با استفاده از نقشه‌های پایه توپوگرافی با مقیاس 1:25000 در محیط نرم افزاری جی آی اس تهیه شدند. نتایج نشان دادند که تعداد بلوط خورده شده در واحد سطح شاخص مناسبی برای تعیین زیستگاه ارجح و تراکم سنجاب ایرانی است. هم چنین قطر برابر سینه درخت و میزان تاج پوشش درختان مهم‌ترین متغیر زیستگاهی برای ارایه مدل مطلوبیت زیستگاه برای سنجاب ایرانی هستند.

کلیدواژه ها:

سنجاب ایرانی ، مطلوبیت زیستگاه ، نمایه غذایی ، جنگل های بلوط مریوان