تبیین نقش آمایش سرزمین جهت برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست در توسعه پایدار

امروزه رشد سریع جمعیت، افزایش رشد اقتصادی و فعالیتهای صنعتی باعث استفاده نامناسب از سرزمین و بهره برداری بی رویه و غیر اصولی از آن شده است، این مسئله موجب تخریب محیط زیست و از بین رفتن منابع طبیعی، پوشش گیاهی، فرسایش خاک، کاهش تولید و پیامدهای منفی اقتصادی – اجتماعی شده است، به همین دلیل آمایش سرزمین را می توان جهت بهره برداری بهینه از سرزمین با در نظر گرفتن حفاظت از محیط زیست در جهت توسعه پایدار تمهیدی مناسب دانست. آمایش سرزمین علمی است که نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص می سازد و می تواند مناسب ترین گزینه، جهت دستیابی به برنامه ریزی مناسب و مدیریت حفاظت از محیط زیست باشد، پایداری محیط زیست و منابع طبیعی با یک نگاه ویژه به آینده از الزامات توسعه پایدار محسوب می شود. این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابع مکتوب و سایتهای اینترنتی تدوین شده است تلاش دارد، ضمن تبیین نقش آمایش سرزمین جهت برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست در توسعه پایدار، اهمیت آمایش سرزمین را به عنوان بخش مهمی از مسائل زیست محیطی که در حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن نقش حیاتی دارد را بررسی، و در این زمینه راهکارهای لازم را ارائه نماید

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست ، توسعه پایدار