فلزات در بافت عضله کیلکای معمولی خزر و ارزیابی ریسک غذایی ناشی از مصرف آن

فلزات سهم عمده ای از نگرانی های مربوط به آلودگی اکوسیستم های آبی را تشکیل می دهند. ماهی ها بعنوان حلقه ای از زنجیره غذائی به واسطه جذب و تجمع فلزات می توانند نشانگر افزایش این فلزات در محیط خود باشند. در مطالعه حاضر 50 قطعه کیلکای معمولی، از سواحل جنوبی دریای خزر واقع در بابلسر در سال 1391جمع آوری شد. غلظت فلزات وانادیوم ( ppb61/59±410/455) و سلنیوم (ppb104/190±28/639) در بافت عضله و نیز وانادیوم ( ppb88/33 ± 98/491) و سلنیوم ( ppb012/0 ± 49/229) در بافت پوست با استفاده از دستگاه جذب اتمی تعیین گردید. میزان THQ در اثر مصرف کیلکای معمولی توسط مصرف کنندگان آن در سواحل جنوبی خزر محاسبه شد. میزان THQ برای هریک از فلزات و نیز برای مجموع فلزات کمتر از یک بدست آمد که نشان از عدم وجود خطر برای مصرف کنندگان آن دارد. نتایج حاصل از تحقیق حاضر می تواند در پایش مستمر سواحل جنوب شرقی دریای خزر مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

: کیلکای معمولی ، دریای خزر ، سلنیوم ، وانادیوم