تأثیر قارچ میکوریز AM و عامل بیماریزای Fusarium solani بر برخی شاخص های رشدی ریشه پسته (Pistacia vera)

کنترل بیولوژیک در مقایسه با روش های کنترل شیمیایی دارای محاسن زیادی است و یکی از مهمترین راه های اصلی مدیریت برای کنترل بیماری های پوسیدگی ریشه محسوب می گردد. قارچ­های میکوریز از جمله میکروارگانیسم­هایی هستند که با ریشه اکثر گیاهان رابطه همزیستی برقرار می­کنند و تحمل آنها را در مقابل تنش­های محیطی افزایش می­دهند. در این مطالعه تأثیر قارچمیکوریزو عامل بیمارگر Fusarium solaniبر شاخص­های رشدی ریشه دانهال هایپسته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل ودر قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 6 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل دو سطح میکوریز (عدم تلقیح میکوریز = M0، تلقیح با میکوریز =M1 ) و سه سطح قارچ عامل بیماری (شاهد =F0 ، وF1 و F2 دو جدایه از قارچ F. solani) بودند. در پایان دوره آزمایش، شاخص­های طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، حجم ریشه و درصد کلنیزاسیون عامل بیماری و میکوریز با ریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده اثر اصلی و متقابل قارچ میکوریز و جدایه­های فوزاریوم بر شاخص­های طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، حجم ریشه و درصد کلنیزاسیون میکوریز با ریشه دانهال پسته در سطح 1% تاثیر معنی داری داشتند. طبق نتایج تأثیر میکوریز بر روی شاخص­های رشدی ریشه دانهال پسته مایه­زنی شده با عامل بیماری مثبت بود، به طوری­ که افزایش وزن تر ریشه در تیمارهای F1M1 (169 %) و F2M1 (198 %) و کاهش کلنیزاسیون عامل بیماری در تیمارهای­F1M1 (6/26 %) و F2M1 (7/43 %) در مقایسه با شاهد این تیمارها در دانهال پسته مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

پسته ، پوسیدگی ریشه ، میکوریز ، Fusarium solani