گردشگری کودک و نقش آن در حفاظت از محیط زیست و توسعه گردشگری پایدار

گردشگری سفری است که با انگیزه گردش و هدف لذت بردن و تفریح و استراحت انجام می شود. در گردشگری شرط سنی لحاظ نشده پس کودکان می توانند گردشگر محسوب شوند. گردشگری کودک یک موضوع جدید ونوپاست که کمتر به آن توجه شده است. فضاهای گردشگری طراحی شده مناسب با ابعاد وجودی کودک می تواند نقش استادی مناسب را برای تجربه کردن و آموختن درس های بزرگ زندگی با دیگر جذابیت ها داشته باشد. فضاهای دوستدار کودک به طور عمده به دنبال ایجاد بستری مناسب در محیط های گردشگری برای سرگرمی و تفریح، آموزش و پرورش، رشد فکری و اجتماعی این افراد می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش آموزشی گردشگری کودک در حفظ محیط زیست وبقا و پایداری آن می باشد و به این منظور با رویکردی تحلیلی – توصیفی به بررسی گردشگری کودک و نقش آن در حفاظت از محیط زیست و توسعه گردشگری پایدار پرداخته است. نتایج نشانگر آن است گردشگری کودک باعث بهبود روابط و تعاملات اجتماعی، حفظ آداب و رسوم، آموزش و یادگیری، حفاظت از محیط زیست، شکوفایی خلاقیت کودکان، مشارکت دادن کودکان در تصمیم گیری ها، محافظت انها در برابر خشونت و جنایت،ایجاد امنیت، ملاقات با دوستان، بازی کردن و... می شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری کودک ، گردشگری دوستدار کودک ، حفاظت از محیط زیست ، گردشگری پایدار