توسعه کاربرد سطوح تناسب زیستگاهی در پایش تغییرات ساختاری زیستگاهها

تخریب زیستگاهها در صدر عوامل تهدید کننده تنوع زیستی قرار دارد. هدف این تحقیق توسعه کاربرد سطوح تناسب زیستگاهی و متریک های اکولوژی سیمای سرزمین در پایش تغییرات ساختاری زیستگاهها می باشد. بدین منظور منطقه حفاظت شده جواهر دشت در شمال ایران انتخاب گردید. به منظور بررسی اثر تکمیل کنندگی عناصر ساختاری عناصر سیمای سرزمین ، نقشه رستری تناسب زیستگاهی، با ترکیب وزنی عوامل ساختاری پوشش جنگلی با تراکم های مختلف، سایر پوشش ها ، تو پوگرافی و ارتفاع با استفاده از نرم افزار Corridor designer برای مقاطع زمانی 2015-1990 ساخته شد. سپس متریک های اکولوژی سیمای سرزمین به منظور بررسی دو پدیده مهم تباهی و از هم گسیختگی زیستگاهی توسط نرم افزار Patch Analyst استخراج گردید. نتایج تحقیق همراه با با مستند نمودن وقوع دو پدیده مخرب زوال زیستگاهی یعنی تباهی و از هم گسیختگی زیستگاهی بیانگر قابلیت بالای لایه ترکیبی تناسب زیستگاهی در تجزیه و تحلیل اثر تکمیل کنندگی عوامل ساختاری سیمای سرزمین می باشد

کلیدواژه ها:

تباهی زیستگاهی ، ازهم گسیختگی ، تنوع زیستی ، پایش ، تکمیل کنندگی سیمای سرزمین