مکانیابی و تخصیص بهینه چینش کاربری های خدماتی با استفاده از الگوریتم NSGA-II

تحقق بهره برداری پایدار از زمین با توجه به روند سریع صنعتی شدن و شهرنشینی یک مسیله بسیار مهم مدیریت زمین است. با توجه به ویژگی های منابع زمینی و ارزیابی مناسب بودن آن بر اساس فن آوری خاص علمی و مدیریتی، چینش صحیح کاربری اراضی را می توان عاملی برای آرایش معقول تر و توزیع فضایی مناسب تری برای رسیدن به اهداف خاص اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و بهبود بهره وری استفاده از زمین، حفظ تعادل نسبی اکوسیستم زمین و تحقق بخشیدن به بهره برداری پایدار از منابع زمین دانست. محدودیت زمین شهری و منابع آن ، مشکلات همجواری کاربری ها و عدم پاسخگویی برخی کاربری ها به نیازهای منطقه ، منجر به افزایش برخی کاربری ها وضرورت چینش و مکانیابی مناسب و کارای آن ها می شود. هدف از این تحقیق ارایه مدلی براساس الگوریتم چندهدفه ی NSGA-II برای یافتن بهترین مکان برای کاربری های خدماتی می باشد. توابع هدف مورد مطالعه در این پژوهش بیشینه سازی سازگاری کاربری ها، بیشینه سازی مطلوبیت کاربری ها و بیشینه سازی وابستگی کاربری ها می-باشد. همچنین در این تحقیق قیود مسیله تامین سرانه مورد نیاز منطقه مورد مطالعه و حفظ کاربری های خدماتی موجود باتوجه به کمبود این کاربری ها در محدوده مورد مطالعه می باشد. محدوده مورد مطالعه منطقه 16 شهرداری تهران و داده های مورد استفاده، داده های 2000 طرح تفصیلی می باشد. در نهایت یک مدل چینش بهینه کاربری های خدماتی با توجه به توابع هدف و قیود مسیله در محدوده مورد مطالعه ارایه شده است. در مدل های بدست آمده توابع هدف بهتر از حالت موجود می باشد و کمبود سرانه تا حد زیادی تامین شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ، بهینه سازی چندهدفه ، سیستم های اطلاعات مکانی ، NSGA-II