مکانیابی پارک و فضای سبز شهری با استفاده از اطلاعات جغرافیایی به روش سیستم AHP ارزیابی چند معیاری نمونه موردی منطقه شش تهران

فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره یگانه شهر ها در متابولیسم آنها نقس اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که فضاهای سبز شهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی هستند که مهمترین اثر فضای سبز در شهرها ، کارکردهای محیط زیستی یا بازدهی اکولوژیکی آنهاست که شهر ها را برای زیست مساعد می سازد و با آثار مخرب گسترش صنعت و حمل و نقل مقابله می کند و موجب ارتقای کیفی در زندگی شهروندان می شود. در این تحقیق تلاش شده وضعیت دسترسی در سطح منطقه بر طبق استانداردهای موجود بررسی شده و با در نظر گرفتن سایر عوامل شهری ، با ارایه الگویی مناسب، به دنبال توزیع بهینه ی فضای سبز در سطح منطقه با استفاده ازGIS می باشد. برای نیل به این هدف از معیارهای واقع شده در زمینه ای با کاربری مناسب مانند زمین های بایر، نزدیکی به مراکز آموزشی، مراکز فرهنگی و مراکز جمعیتی، دسترسی به شبکه ارتباطی و فاصله از تاسیسات کارخانه های و پمپ بنزین های شهری و فاصله از پارکها و فضای سبز موجود استفاده شد. سپس برای هر کدام از عوامل تاثیرگذار در مکان یابی پارک ها فضای سبز، لایه های اطلاعاتی در محیط GIS تهیه گردید و برای هر یک از لایه ها وزن دهی صورت گرفت. سپس به منظور الگو سازی، به هر یک از لایه ها اطلاعاتی بر اساس میزان اهمیت آنها در مکان یابی پارک ها و فضای سبز با استفاده از مدل AHP وزن مناسبی اختصاص داه شده است با توجه به نقشه نهایی مکان هایی که دارای امتیاز بالاتری هستند نظیر زمین های بایر و فضاهای باز و نزدیک به مراکز فرهنگی و آموزشی دارای اولویت بالاتری اند.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات جغرافیایی ، فضای سبز ، مدل AHP