ارزیابی ریسک به روش (FMEA) در جایگاه سوخت ساحلی در بندر هندیجان

آب منبعی است که در طول زمان و مکان با تغییرات مختلفی روبرو شده و در معرض آلودگی قرار می گیرد. در طول زمان با افزایش جمعیت و افزایش تقاضا و فشار بر روی منابع، شدت مخاطرات آبی بیشتر شده است. در این جا است که واژه ریسک معنی پیدا می کند، ریسک با شاخص های کشف خطر، احتمال وقوع و شدت آن ارزیابی می شود. نتیجه ریسک تعیین می کند که با وقوع هر خطر چه خسارتی بر سیستم تحمیل می شود و چه پیامدهای زیست محیطی را در بر خواهد داشت. با توجه به شرایط جغرافیایی خاص منطقه و اشتغال مردم بومی بندر هندیجان که اکثرا لنج دار بوده و به ماهیگیری و انتقال کالا مشغولند، ترافیک بالایی از لنج و شناورها در رودخانه زهره وجود دارد. که نبود جایگاه و محیطی مناسب برای سوخت گیری شناورهای دریایی مشکلات زیادی را برای مردم شهرستان هندیجان بوجود آورده است. وجود یک جایگاه ساحلی طبق استاندرادهای زیست محیطی، برای سامان بخشیدن به امر سوخت رسانی به شناورها امری ضروری می باشد. در این مقاله به بررسی ارزیابی ریسک از طریق روش FMEA پرداخته شده است. طبق نتایج بدست آمده از روش FMEA ، 28 جنبه زیست محیطی شناسایی شد، که از این مقدار 6 جنبه دارای ریسک بالا، 14 جنبه دارای ریسک متوسط، 8 جنبه دارای ریسک پایین می باشند. به عبارت دیگر، 21 % دارای ریسک بالا، 50 % دارای ریسک متوسط و 29% درصد دارای ریسک پایین می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، FMEA ، شدت ریسک ، احتمال وقوع ، کشف خطر