ارزیابی تناسب زمین به منظور تعیین عرصه های مناسب توسعه : مطالعه موردی- جزیره هرمز

استفاده کارآمد و خردمندانه از زمین (به عنوان کالایی کمیاب و غیرقابل تولید) گامی حیاتی در مدیریت و توسعه پایدار هرمنطقه ای است. تحلیل یا ارزیابی تناسب زمین برای کاربری های آینده و بر مبنای الزامات پایداری اکولوژیکی یکی از پیش شرط های اساسی هر گونه برنامه و سیاست توسعه ای است. چنین تحلیلی در جزایر به دلایلی همچون منابع طبیعی محدود، اکوسیستم های به هم وابسته و پیچیده تر، آسیب پذیری بالا در برابر مخاطرات طبیعی و همچنین تغییرات اقلیمی و اقتصادی آسیب پذیر بسیار حایز اهمیت است. بر این اساس پژوهش حاضر با تدوین معیارهای مقتضی و با بهره گیری از فرایند تحلیل سلسله مراتبی و بسته نرم افزاری سامانه اطلاعات جغرافیایی به ارزیابی قابلیت زمین در جزیره هرمز با رویکرد اکولوژیکی پرداخت. نتایج پژوهش به وضوح تناسب اراضی برای توسعه کاربری های صنعتی، کشاورزی، گردشگری را نشان می دهد و می تواند مبنایی برای برنامه ریزی های آتی توسعه جزیره بر اساس الزامات پایداری اکولوژیکی باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تناسب زمین ، روش های تصمیم گیری چند معیاره ، کاربری اراضی ، جزیره هرمز