تعیین ابعاد بهینه شبکه برای کمی سازی سنجه های سیمای سرزمین

با توجه به گسترش روز افزون جوامع انسانی و دخالت بیشتر در محیط زیست به منظور دستیابی به منابع، تغییرات محیطی سریع تر و گسترده تر از قبل به وقوع می پیوندند. در نتیجه دانستن میزان و نحوه وسعت این تغییرات (ساختاری و فرآیندی) در سیمای سرزمین که ناشی ازفعالیت های مخرب انسانی یا طبیعی می باشد برای مدیریت و برقراری نظم طبیعی پایدار اکوسیستم ها ضروری است. هدف این تحقیق تعیین ابعاد بهینه شبکه بندی سرزمین به پهنه های مساوی برای کمی سازی سنجه های سیمای سرزمین در بخش جنگلی پارک ملی گلستان با استفاده از فناوری سنجش از دور، سنجه های سیمای سرزمین و GIS است. به این منظور پس از تعیین محدوده جنگلی منطقه مورد مطالعه، نقشه دقیق پوشش سرزمین جنگل/غیرجنگل سال 1395 این محدوده به روش تفسیر-تلفیقی از داده های سنجنده OLI ماهواره لندست 8 تهیه شد. برای مشخص کردن چگونگی توزیع مکانی، ارتباطات و ترکیب بندی لکه های غیرجنگلی، در محیط Fragstats از چهار سنجه مکانی سیمای سرزمین شامل NP، DIVISION، PD و LPI و برای تعیین مساحت بهینه شبکه بندی منطقه از تحلیل نمودار های این سنجه ها در ده نقطه تصادفی و در پهنه هایی با مساحت های مختلف استفاده شد. نتایج نشان داد که پهنه های شش ضلعی 100 هکتاری با توجه با مشخصات سنجه های انتخابی بهترین ابعاد برای شبکه بندی منطقه می باشد و منطقه به شبکه ای از 550 پهنه شش ضلعی 100 هکتاری تقسیم شد.

کلیدواژه ها:

سنجه های سیمای سرزمین ، پهنه بندی ، سنجش از دور ، پارک ملی گلستان