ارزیابی اثرات محیط زیستی شهرک های صنعتی در مرحله ساختمانی با استفاده از ماتریس ایرانی(مطالعه موردی: شهرک صنعتی لشگردر همدان)

اتخاذ فعالیت های مناسب برای دستیابی و استفاده از ابزارهای مدیریت محیط زیست در برنامه های توسعه صنعتی به منظور به حداقل رساندن خسارات وارده به منابع طبیعی و محیط زیست و برقراری یک نظام گسترده و پویا برای مواجهه صحیح با آلودگی و تخریب به عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار ضروری به نظر میرسد. مجموعه مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی برای شهرک صنعتی لشگردر به منظور دست یابی به میزان اثر بخشی تاسیس این شهرک به روش ماتریس لیوپولد ایرانی صورت پذیرفته است. در مرحله ارزیابی توان بالقوه هر واحد زیست محیطی، ویژگی های اکولوژیکی هر واحد با مدلهای اکولوژیکی سنجیده شده و توان و طبقه هر واحد برای کاربری توسعه صنعتی تعیین گردید و نتایج حاصل از آن پس از بررسی های دقیق حاکی از سودمند بودن احداث این مجموعه بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده از ارزیابی توان فیزیکی منطقه جهت کاربری صنعتی، 42.8 درصد از محدوده مطالعاتی دارای توان طبقه II (مناسب) ، 6.4 درصد توان طبقه I (بسیار مناسب) و همچنین 50.8 درصد توان طبقه III (نامناسب) می باشد. در ارتباط با توان اکولوژیکی جهت استقرارشهرک صنعتی لشگردر، حدود 75 درصد از محدوده بلافصل دارای توان طبقه II ، 8.6 درصد از آن دارای توان طبقه I و حدود 16.4 درصد از آن دارای توان طبقه III می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده، تقریبا تمامی منطقه بلافصل، محدودیتی جهت کاربری صنعتی ندارد. به جز 16 درصد از محدوده که به دلیل محدودیت شیب، نامناسب ارزیابی شده است

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، شهرک صنعتی ، ارزیابی اثرات محیطزیستی ، روش ماتریس ایرانی ، شهرک صنعتی لشگردر همدان