بررسی تغییرات کمی و کیفی هورالهویزه و تاثیر آن بر اکوسیستم منطقه

منطقه بین النهرین که شامل بزرگترین اکوسیستم ابی خاورمیانه است مهد تمدن سومریان در بیش از 5000 سال قبل از میلاد مسیح بوده است این اکوسیستم همواره زیستگاه جوامع بشری و منزلگاهی مطمئن برای حیات وحش و گونه های پرندگان ابی و شیلات و منبع اقتصادی مهمی برای ساکنان منطقه بوده است منطقه بین النهرین از یک سری ابگیرها که در اصطلاح محلی به آنها هور گفته می شود تشکیل شده است دراین منطقه شاخه هایی از رودخانه های بزرگ دجله و فرات جداشده و به هورها می ریزند هورها به سه ناحیه اصلی شامل هورالحمار، هور مرکزی ، هورالهویزه تقسیم بندی میش وند هورالهویزه که حدود 80 کیلومتری از شمال به جنوب و 30 کیلومتر از شرق به غرب گسترش دارد در شرق رودخانه دجله و دو کشور ایران و عراق قرار دارد. ناحیه ایرانی ان به هورالعظیم معروف است این هور از دو شاخه اصلی رودخانه دجله و نیز از یک رودخانه کرخه در شرق تغذیه می شود آب این هور در نهایت در 15 کیلومتری القرنه عراق ازطریق رودخانه الشعیب به اروند رود می ریزد. دراین مقاله روند تغییرات کمی و کیفی هورها و بطور مشخص هورالعظیم براثر اقدامات در بالا دست حوزه بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

بین النهرین ، هورالعظیم ، تصاویر ماهواره ای