ارزیابی پایداری شهری با مدل EFAS موردنمونه شهر ارومیه

واژه پایدار امروزه به طور گسترده ای به منظور توصیف جهانی که در آن نظامهای انسانی و طبیعی تواما بتوانند تا اینده ای دور ادامه حیات دهند به کار گرفته می شود. توسعه پایدار به معنی ارایه راه حلهایی در مقابل الگوهای فانی کالبدی اجتماعی و اقتصادی توسعه می باشدکه بتواند از بروز مسائلی همچون نابودی منابع طبیعی تخریب سامانه های زیستی الودگی جهانی تغییر اقلیم افزایش بی رویه جمعیت بی عدالتی و پایین امدن کیفیت زندگی انسان ها حال واینده جلوگیری کند بنابراین توسعه پایدار تحولی است مواجه با تامین نیازهای امروزی بدون از بین بردن قابلیتهای نسل اینده در تامین نیازهایشان درواقع یک تحول زمانی پایدار است که محافظ محیط و مولد فرصتها باشد این تحول نیازمند پیوند ناگسستنی میان اکولوژی اقتصاد و امنیت اجتماعی است و پیشرفتهای اقتصادی و شرایط زندگی اجتماعی باید در تطابق با جریان درازمدت حفظ پایه های طبیعی زندگی باشد توسعه پایدار شهری موضوعهای جلوگیری از الودگیهای محیط شهری و ناحیه ای کاهش ظرفیت های تولید محلی حمایت از بازیافتها، عدم حمایت از توسعه زیان اور و از بین بردن شکاف میان فقیر و غنی را مطرح می سازد و به مثابه دیدگاهی راهبردی به نقش دولت دراین برنامه ریزی ها اهمیت بسیاری می دهد و معتقد است دولت ها باید از محیط زیست شهری حمایت همه جانبه ای کنند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، تکنیک EFAS ، توسعه جامعه پایدار ، اصول CDS