جلوگیری از برخورد سازه های مجاور بتنی با طراحی المان رابط میراگر و جداساز به جای درز انقطاع برای کاهش خسارت سازه ای

در این پژوهش در ابتدا مدلهای فرضی و انتخابی بصورت دو ساختمان 5 و 5 طبقه، 5 و9 طبقه و 5و15 طبقه مجاور بتنی هر کدام در سه حالت با رابط میراگر اصطکاکی، با رابط ایزولاتور و با قرار دادن درز انقطاع بین دو سازه، با نرم افزار ایتبس 2016,2,0 مدل سازی شده است در ادامه تحلیل خطی و غیرخطی به صورت تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی با استفاده از رکورد زلزله مقیاس شده بم وزرند و گلباف روی هر مدل انجام شده است. بررسی خروجی های عملکردی زلزله بم نشان می دهد که بصورت نمونه در مدلهای هم ارتفاع 5و5 طبقه شاهد 17 درصد کاهش در شتاب ماکزیمم طبقه بام با بکارگیری ایزولاتور بین دو سازه هستیم. همچنین در مدل های 5 و 15 طبقه بهترین نتایج، کاهش 62 درصدی ماکزیمم دریفت طبقه بام، و 60 درصدی کاهش جابجایی با بکارگیری میراگر اصطکاکی است. توصیه به ساخت و ساز سازه های مجاور بدون درز انقطاع با المانهای رابط میراگر اصطکاکی و جداساز لرزه ای الاستیک می شود.

کلیدواژه ها:

المان رابط ، برخورد سازه ها ، جداساز ، میراگر ، درز انقطاع