بررسی روش بهینه سازی عیب یابی دینامیکی در خرپاهای سه بعدی

یک سازه پس از گذشت زمان و در اثر نوع کاربری و یا اعمال بارگذاری های بیش از مقادیر منظور شده در طراحی، ممکن است دچار خستگی وآسیب هایی شود.در اغلب مراجع، خرابی به عنوان تغییری در یک سیستم که کارایی حال یا آینده آنرا مختل می سازد تعریف شده است و در نتیجه روش های شناسایی و تعیین خرابی1 می توانند نقش بسیار مهمی را در ایمن سازی و بهسازی سازه ها و جلوگیری از بوجود آمدن خسارات مالی و جانی ناشی از فرو ریختن سازه ها ایفا نمایند.در این تحقیق در ابتدا به مرور تاریخچه و ادبیات فنی شناسایی خرابی سازه ای و خصوصیات خسارت وارد شده به سازه پرداخته شده است. روشهای شناسایی خرابی بر اساس نوع داده های مورد نیاز جهت تشخیص وجود آسیب و تکنیک های مورد استفاده برای تحلیل سازه، طبقه بندی شده اند و نیز کاربرد برخی از آنها که در چارچوب موضوع این تحقیق میگنجد ذکر شده است. این روشها برای انواع سازه ها شامل تیرها، خرپاها، صفحات، پوسته ها، پلها، سکوهای دریایی و دیگر سازه های بزرگ عمرانی، سازه های فضایی و سازه های کامپوزیت کاربرد دارند و هدف همه این روشها ارایه رابطه بین تغییرات ثبت شده و خرابی وارده میباشد

کلیدواژه ها:

خرپای سه بعدی ، شناسایی خرابی ، داده های دینامیکی ، تکنیک های بهینه سازی