تعیین اثرات ساختگاهی با استفاده از نوفههای پیرامون و روش نسبتهای طیفی افقی به عمودی، با بررسی موردی شهر تبریز

در این مقاله به تعیین اثرات ساختگاهی در شهر تبریز پرداختیم. یکی از مهمترین پدیدهها درهنگام وقوع زلزله، پدیده تشدید میباشد. هدف اصلی این مقاله ارائهی روشی برای اجتناب از پدیدهی مخرب تشدید میباشد. در این تحقیق نوفههای پیرامون به صورت تک ایستگاهی در محدوده موردمطالعه برداشت شده است. با تجزیه و تحلیل دادهها که از نوفههای پیرامون به دست آمدهاند، فرکانس غالب خاک را محاسبه کردیم. روش مورد استفاده، روش نسبتهای طیفی افقی به قائم میباشد.بهعلت موثر بودن خاک در کلیه امواج، اعم از ریزلرزه و زلزله، با مقایسهی نتیجهی حاصل از این روش با فرکانس اصلی سازههای موجود میتوان احتمال پدیدهی تشدید را بررسی کرد. زیرا وقتی ساختگاهتوانایی تشدید کردن امواج ریزلرزه را با سازهها داشته باشد، توانایی تشدید امواج زلزله را نیز دارد.همچنین میتوان با مشخص کردن نقاط هم فرکانس، نقشهای از محدوده مورد مطالعه ارائه کرد تا به صورت کلی فرکانس غالب خاک قابل مشاهده باشد. به علاوه با استفاده از نتایج حاصل، خاک را نیزمیتوان به صورت منطقهای برای هر ایستگاه طبقه بندی کرد.

کلیدواژه ها:

اثرات ساختگاهی ، پدیده تشدید ، نوفههای پیرامون ، تک ایستگاهی ، فرکانس غالب خاک ، روش نسبتهای طیفی افقی به قائم ، فرکانس اصلی