گردشگری به عنوان یک سیستم: نمونه موردی کاشان

هدف از صنعت گردشگری نزدیکی ملل، تبادل و تفاهم فرهنگی، آشنایی و در نهایت صلح جهانی است که این مهم از طریق همگرایی و مراودات اجتماعی در قالب گردشگری و گفتمان گردشی رقممی خورد.گردشگری با آشنایی و انتقال دوستی و انسان دوستی، همگرایی و صمیمیت بین گروه ها و فرهنگ های مختلف ر ا سبب می شود و زمانی این پیام دوستی بهتر منتقل خواهد شد که دید ترکیبی و سیستمی داشته باشیم. به عبارتی، نگرش سیستمی همه عوامل جاذبه فرهنگی، طبیعی،خدمات ، تقاضا و... را با هم مطالعه می کند و ارتباط هر بخش با دیگری را به تصویر می کشد و بادرک این نکته که اختلال در یک بخش باعث اختلال در کل سیستم می شود در سطوح مختلفمحلی، منطقه ای، ملی و بین المللی نمایان می سازد تا این همگرایی و فهم فرهنگ های مختلف را را رقم بزند. هدف اصلی این پژوهش، ضمن معرفی آثار و جاذبه های فرهنگی و طبیعی منطقه کاشان وشهر باستانی نوش آباد، با توجه به نظریه ی کل نگری جغرافیایی ضمن پرهیز از بخشی نگری گردشگری ، بتواند با معرفی و ایجاد مدیریت یکپارچه در راستای پویایی گردشگری شهر و منطقه،انطباقی بین عرضه و تقاضا ایجاد نماید. همچنین پژوهش حاضر ضمن بیان مبانی نطری با روشتحقیق توصیفی از کل به جزء می باشد؛ بعلاوه روش جمع آوری اطلاعات برمبنای کتابخانه ای- اسنادی و نیز میدانی است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، سیستم گردشگری ، کاشان ونوش آباد ، عرضه و تقاضا ، مدیریت یکپارچه گردشگری