تبیین شاخص های تقسیمات سیاسی - اداری فضای شهری

یکی از اساسی ترین و در اصل بنیانی ترین واحدهای طراحی و برنامه ریزی شهری ساختار سیاسی اداری شهری و به بیان دیگر تقسیماات شهری می باشد این در حالی است که به رغم اهمیت تقسیمات سیاسی اداری و فضای شهری تاکنون نظریه ای جامع که در برگزیده همه شاخصهای موثر بوده و آنها را در بحث تقسیمات فضای شهری بکار گرفته باشد ارائه نشده است بدین سان این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوال اساسی است که شاخصهای پایه و اثرگذار در تقسیمات سیاسی اداری فضای شهری کدامند؟ برای پاسخ به سوال فوق از روش تحقیق توصیفی تحلیلی از نوع پیمایشی استفاده شده برای دستیابی به چارچوبی مشخص از شاخصهای اثرگذار بر تقسمیات سیاسی اداری فضای شهری و پاسخگویی به سوال تحقیق این شاخصها براساس 12 گروه اصلی و 72 شاخص طبقه بندی و میزان اثرگذاری آنها بر تقسسیمات سیاسی اداری شهر از دیگاه خبرگان در 4 سطح حوزه، منطقه ، ناحیه و محله شهری مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج به دست امده نشان داد که میزان اثرگذرای این شاخصها در سطوح 4 گانه تقسیمات سیاسی اداری فضای شهری متفاوت می باشد همچنین نتایج نشان داد که برحسب گروه های اصلی شاخصها نیز تفاوتهایی بین سطوح مختلف 4 گانه تقسیمات شهری وجوددارد به طوری که شاخصهای تبیین کننده تقسیمات سیاسی اداری شهری در سطوح 4 گانه تقسیمات شهری در گروه شاخصهای جغرافیایی اجتماعی – فرهنگی ، آموزشی، بهداشتی، سیاسی – اجرایی عملکرد حوزه نفوذ و مدیریتی دارای تفاوت معنادادری هستند. (P.Value < 0.0 و در گروه شاخصهای جمعیتی امنیتی و انتظامی حمل و نقل، تاسیسات و تجهیزات و کاربری زمین تفاوت معناداری را به نمایش نمی گذارد. P.Value > 0.05 علاوه بر آن در نهایت این نتیجه حاصل شد که اگرچه میانگینهای به دست آمده برای شاخصهای تبیین کننده تقسیمات سیاسی اداری فضای شهری متفاوت بوده اند با این حال به طور کلی می توان این نتیجه گیری نهایی را به دست اورد که شاخصهای پایه در تقسمیات شهری شامل شاخصهای جغرافیایی، جمعیتی، فرهنگی و اجتماعی، اموزشی بهداشتی و درمان، سیاسی و اداری امنیتی و انتظامی، تاسیسات و تجهیزات شهری، کارکردی و عملکردی، نوع کاربری خدماتی و اقتصادی نهادهای اجرایی و نظامی می باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص ، تقسیمات سیاسی - اداری ، فضای شهری