بررسی نقش و جایگاه اکوتوریسم در حفاظت از محیط زیست (با رویکردی بر کشور ایران)

گردشگری از قدیم با انگیزه های متفاوت صورت می گرفت در ایران گردشری به معنای امروزی از دهه 1330آغاز شد بوم گردی سبب رشد شخصیت و ارتقاء معرفت از فرنگها می گردد. اسلام نیز سیر در طبیعت را تفکری برای اهل علم می داند از جمله شاخه ها یگردشگری اکوتوریسم است که از دهه 1970 وارد ادبیات جهان شده هر سال هم در مقایسه با گردشگری دو برابر رشد دارد و به معنای سفرهای مسولانه و هدفمند به طبیت است در میان گزینه های مختلف گردشگری، بوم گردی با حفظ محیط زیست، التزام به توسعه چوامع و احترام به ویژگی های فرهگی از جمله گزینه ای است که بیشترین سازگاری با مفهوم پایداری را دراد. از ابعاد اکوتوریسم می توان دامنه نوردی ، توریسم کوچ طبیعت درمانی ورزشهای ساحلی، شکار و از جاذبه های طبیعی کشور به قله های مرتفع، دریاچه ارومیه، جنگلهای شمال رودخانه آب های معدنی و.. اشاره نمود حفظ تنوع زیستی، مشارکتی در تامین رفاه اجتماعی از اهداف اکوتوریسم می باشد همچنین کمک به اقتصاد محلی و ترویج فرهنگ زیست محیطی از اثرات مثبت اکوتوم و الودگی تخریب محیط و نابودی گونه های جانوری و گیاهی از اثرات منفی آن می باشد برای حفظ اکوتوریسم پایدرای ان بایستی مدنظر باشد که با ازمان دهی برنامه ریزی درست مشارکت مردم محلی < اموزش می توان به آن رسید سازمان محیط زیست برای تحقق اصل پنجان قانون اساسی در راستای توسعه پایدار وظایف دشورای دارد بررسی اجمالی اکوتوریسم از اهداف تحقیقو نوبد متولی مخصوص و ضعف مدیریت از یافته های آن است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، پایاری اکوتوریسم ، حفاظت از محیط زیست ، توسعه پایدار ، چالشهای و فرصتها