ارزیابی شاخصهای رضایتمندی سکونتی و نیاز سنجی در محلات بافت فرسوده مطالعه موردی: محلات بافت فرسوده پیرانشهر

هدف پژوهش حاضر در وهله اول، ارزیابی میزان رضایتمندی یا عدم رضایت ساکنان محلات بافت فرسوده پیرانشهر ازشاخصهای سیزده گانه رضایتمندی سکونتی و در وهله بعد، نیازسنجی این محلات و تشخیص نهادهای مسول و مرتبط با نیازهای مطرح شده از سوی ساکنان است بنابراین پژوهش، برحسب هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی – تحلیل می باشد. روش جمع آوری داده ها به صورت پیمایشی بوده است که جهت تحلیل آنها از نرم افزار spss و برای تصویر سازی نتایج از نرم افزار ArcGIS استفاده شده است نتایج پژوهش بدین صورت است که درصد اعظم پاسخ ساکنان در زمره «ناراضی» با 46/47 درصد قرار گرفته است و این امر نشان از نارضایتی ساکنان از کیفیت سکونتی دارد با این وجود «محله 5» با 37/87 درصد رضایتمندی کلی، بیشترین میزان رضایتمندی و «محله 6» با 12/13 درصد، کمترین میزان رضایت سکونتی را با خود اختصاص داده اند. همچنین نتایج نیاز سنجی محلات ناشن می دهد که «نوسازی و بهسازی واحدهای مسکونی خیابانها، و کوچه ها» با 35/98 درصد، اولیت از دیدگاه ساکنان بوده است و که 33 درصد آنها، نهاد مسوول و مربوط به در امر بهبود کیفیت سکونتی این محلات را «شهرداری» دانسته اند.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی سکونتی ، نیاز سنجی ، بافت فرسوده ، یپرانشهر