روشهای بهره برداری ازرواناب های شهری درفضای سبز

مبحث کم آبی و بحران آب امروزه به یک مسیله ی جهانی تبدیل شده و در کشور ایران نیز همواره کم آبی از معضلات تاثیرگذار بوده است. در گذشته مدیریت منابع آب چه برای شرب و چه برای کشاورزی به نحو مناسبی صورت میگرفته و کارهای ارزشمند ایرانیان نظیر حفر قناتها و احداث آب انبارها برای استفاده از سفرههای زیرزمینی و ذخیرهسازی آب باران در جهان مشهور است. این مقاله که از مطالعات پایاننامه کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز استخراج شده با هدف چگونگی استفاده بهینه از روانابهای ناشی از آب باران تدوین شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات عمدتا از روش کتابخانه ای گردآوری، دسته بندی و با روش کیفی تحلیل گردید. در این مقاله انواع روشهای جمعآوری و ذخیرهسازی آبهای سطحی و روانابهای ناشی از باران با ذکر مشخصات، ویژگی ها و جزییات آن توصیف شده و برای چگونگی استفاده هرکدام از آنان در پارکها و فضاهای سبز شهری مورد آنالیز و تحلیل قرار گرفت. مهمترین نتیجهای که از پژوهش و مطالعات مذکور به دست آمد این است که می توان با استفاده از ریز فضاهای سبزی همچون جوی باغچه، باغچه بارانی و یا سازه های کاربردی در فضای سبز مانند روکش های تراوا و یا ترانشه های نفود روانابی که عمدتا از دسترس خارج میشود و گاها با ایجاد مناظر نا زیبا در حاشیه ها مشکل ساز می شوند را مهار و استفاده نمود

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، ذخیره باران ، بهینه سازی مصرف آب ، کنترل رواناب