تجزیه تحلیل الگوهای پیش بینی آسایش حرارتی جهت استفاده در ساختمانهای اداری ایران

بحران انرژی و پایان پذیری منابع فسیلی از یک سو و مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف سوخت های فسیلی از سوی دیگر، باعث انگیزش کشورهای مختلف در زمینه کاهش مصرف انرژی، استفاده از انرژی های تجدید پذیر و نیز ارائه راه کارهای نوین در جهت بهینه سازی مصرف انرژی، خصوصا در بخش ساختمان شده است که بخش قابل توجهی از انرژی مصرفی را در هر کشوری به خود اختصاص می دهد. ساختمان های اداری در ایران فاقد الگوی مشخصی جهت تأمین آسایش حرارتی کارمندان آن می باشد که این امر سبب نارضایتی حرارتی و عدم کارایی مفید آنان شده است. هم چنین عدم استفاده از یک محدوده آسایش حرارتی مشخص در این گونه ساختمان ها، سبب ایجاد شرایط نامناسب حرارتی (گرمایش و سرمایش بیش از حد لازم) می شود. که خود عامل مصرف بیش از حد انرژی فسیلی است. بنابراین با پیش بینی محدوده آسایش حرارتی در ساختمان های اداری می توان ضمن ایجاد رضایتمندی حرارتی تا حدود زیادی مصرف انرژی را در انها کاهش داد و از هدر رفت آن جلوگیری کرد . این مقاله بر آن است تا با بررسی متد های مختلف تعیین محدوده آسایش حرارتی ، الگوی مناسب جهت پیش بینی محدوده آسایش حرارتی را در ساختمان های اداری ایران تعیین نماید.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، مصرف انرژی ، رضایتمندی حرارتی ، ساختمان اداری ، ایران