کاربرد مهندسی ارزش در بررسی بهره وری انرژی ساختمان های سبز

امروزه با پیشرفت صنعت ساختمان سازی شاهد اطلاعات گستره در تکنولوژی و دانش لازم برای طراحان، سازندگان، بهره برداران و مالکان هستیم؛این پیشرفتها باعث پدید آمدن مبحث ساختمان های سبز شده است. ساخت و استفاده از ساختمان هایی که بهترین بهره وری اقتصادی و زیست محیطی را برای ساکنان آنان به همراه داشته است. مساله اصلی و مرتبط به کاربرد بهره وری انرژی در اصول ساختمان سازی سبز را می توان به چگونگی ارتباط میان اصول اجرایی ساختمان های سبز و راهکارهای منجر به بهره وری انرژی دانست. طراحی ساختمان های سبز را می توان از راههای متنوعی انجام داد . در این روشها طراحان عموما به یک ویژگی ساختمان های سبز توجه اصلی می نمایند. از این رو خانه های سبز حداکثر بهره وری انرژی را ندارند. مقاله فوق سعی دارد تا روش نطام مندی را برای ارزیابی اصول خانه سازی سبز معرفی نماید. برای انجام این منظور ابتدا راهکارهای دارای پتانسیل بهره وری انرژی در ساختمان های سبز معرفی گردیده و از دیدگاه میزان بهره وری انرژی آنها طبقه بندی می شوند. در مرحله بعدی به محاسبه ارزش نتایج طبقه بندی شده با تاثیر دادن ویژگی هر روش و اندازه گیری میزان تاثیرآن بر روشهای دیگر ساختمان سازی سبز پرداخته شده است. می توان از نتایج محاسبه شده فوق برای ارزیابی ساختمان های سبز و بررسی میزان بهره وری انرژی آنان استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

اصول معماری سبز ، بهره وری انرژی ، مهندسی ارزش