تحلیل تناسب مکانی به منظور احداث نیروگاه های خورشیدی در استان خوزستان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به روش فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP)

انرژی را می توان یکی از عوامل اصلی و دخیل در رشد اقتصادی جوامع پیشرفته دانست. منابع انرژی تجدیدپذیر به عنوان ذخایری دوستدار محیط زیست و قابل دسترس، چشم انداز روشنی را در این زمینه فراهم نموده است و در این میان انرژی خورشیدی به عنوان منبع اصلی تمامی ذخایر دارای نقش تعیین کننده ای می باشد. هدف از این تحقیق بررسی قابلیت های روش فرآیندتحلیل شبکه ای (ANP) در مکان یابی نیروگاه های خورشیدی در استان خوزستان با تکیه بر توابع تحلیلی GIS است. روش ANP با طبیعت سیستماتیک و شبکه ای در برخورد با مسائل چند معیاره از قبیل مکان یابی، پتانسیل قابل قبولی در انتخاب بهترین مکان بر مبنای داده ها و دقت به کارگیری شده را دارد. در این مطالعه، با جویا شدن نظرات کارشناسی، عوامل مختلف دخیل در مکان یابی نیروگاه های خورشیدی از منابع گوناگون شناسایی و جمع آوری شدند. این عوامل شامل نزدیکی به پست هی توزیع برق، مناطق مسکونی، منابع آب و راه های منطقه و میزان ساعت آفتابی، ابرناکی، تابش کلی خورشیدی، درجه حرارت منطقه و همچنین کاربری اراضی، شیب و ارتفاع و جهت شیب می باشد که پس از اصلاحات لازم، وارد محیط GIS شدند. سپس به منظور استانداردسازی لایه های مذکور از روش فازی استفاده شده است. در ادامه، لایه های اطلاعاتی با به کارگیری روش ANP و تعیین اوزان متناسب، با هم تلفیق شدند و نقشه اولویت استقرار مکانی نیروگاه های خورشیدی استان خوزشتان حاصل شد، که مکان های مناسب احداث این صنعت را در سطح استان خوزستان نشان میدهد که شامل مناطق شرق و جنوب شرقی استان و در اطراف شهرهای با غلمک، هندیجان، و بهبهان می باشد.

کلیدواژه ها:

نیروگاه های خورشیدی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، فرآیند تحلیل شبکه ای استان خوزستان