بررسی تأثیر تغییرات فصلی حجم فضای کنترل‌شده بر صرفه‌جویی مصرف انرژی در ساختمان‌های مسکونی

یکی از تعیین کننده ترین موارد مؤثر در میزان مصرف انرژی در ساختمان، حجم فضای مورد سرمایش/گرمایش میباشد. در مبحث 19 مقررات ملی ساختمان حجم فضای کنترلشده ثابت درنظر گرفته شده است، در حالی که در معماری بومی مناطق مختلف ایران، حجم این فضا هرگز ثابت نبوده و در عین پیوستگی فضایی در فصول گرم، در شرایط سرد سال تا اندازه یک اتاق (اتاق کرسی) کاهش مییافته است. این مقاله با الهام از این راهکار معماری بومی، تأثیر کاهش حجم فضای مورد گرمایش را در میزان مصرف انرژی ساختمان بررسی نموده است. در این راستا ضمن تحلیل نمونه هایی از کاربرد اتاق کرسی در ساختمانهای بومی و سنتی ایران، به بررسی تطبیقی چگونگی تشخیص فضای کنترل شده در مبحث 19 با آئین نامه های مصرف انرژی کشورهای ترکیه، آلمان و چین پرداخته شده است. در ادامه، نمونه یک الگوی ساختمانی دارای قابلیت کاهش حجم فضای کنترلشده به عنوان یک راهکار معمارانه در طراحی فضا با رویکرد نگهداشت انرژی ارائه شده و توان حرارتی آن در دو حالت مختلف تعیین فضای کنترل شده برمبنای مبحث 19 و به شیوه کارکردی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در انتها بر نقش کاهش حجم فضای کنترلشده در کاهش توان حرارتی ساختمان تأکید گردیده است.

کلیدواژه ها:

صرفه جویی مصرف انرژی ، فضای کنترلشده ، اتاق کرسی ، مبحث 19 مقررات ملی ساختمان ، معماری بومی