رویکرد تلفیقی تصمیم گیری چندمعیاره در توسعه انرژی های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی جهت ایجاد توسعه پایدار

امروزه استفاده از انرژی در فعالیت های کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است. انرژی های تجدیدپذیر می تواند جایگزین خوبی برای انرژی های مرسوم از قبیل سوخت های فسیلی در مناطق دورافتاده که برق رسانی به آنها غیرممکن و یا بسیار گران قیمت بوده و همچنین جاهایی که استفاده از ادوات گازی و دیزلی خطرناک است ، باشد. تامین بخشی از نیازهای انرژی در حوزه کشاوزی می تواند با به کارگیری انرژی های تجدیدپذیر فراخور شرایط جغرافیایی مناطق مختلف صورت پذیرد. در این پژوهش تلاش بر این است تا ضمن تحلیل و واکاوی موجز این پدیده و نیز بررسی شرایط گذار جهت ایجاد توسعه پایدار در بخش کشاورزی ، انواع حالات و فناوری های مناسب در این زمینه بررسی شود. آن گاه با استفاده از رویکردی تلفیقی در حوزه فرایندهای تصمیم گیری به بررسی این پدیده پرداخته گردد ، تا با تحلیل علمی و کارشناسانه جوانب مترتب در حرکت به سمت استفاده ی گسترده از انرژی های تجدیدپذیر و ایجاد توسعه پایدار ، موضوع مورد کنکاش قرار گیرد. سپس با نگرش مدیریت انرژی های نوین ، به تحلیل قابلیت های اجرایی و اقتصادی بودن این روش ها پرداخته تا مبنایی بر دست یابی ، و توصیه هایی برای بهبود سیاست ها به منظور افزایش بهره وری در بخش کشاورزی گردد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره ، مدیریت انرژی ، انرژی های تجدیدپذیر