استفاده بهینه از انرژی در معماری سنتی ایران (نمونه موردی معماری سنتی کاشان و یزد)

با در نظر گرفتن این مسئله که 70٪ انرژی های موجود در زمینه ساخت و ساز استفاده می شود و رو به اتمام بودن انرژی های فسیلی ورشد فزاینده جمعیت باید بر آن شد که با طراحی های مناسب و بهره مندی از روش معماران سنتی در طرح های معماری ، به مبارزه با این معضل و حل این مشکل پرداخت. راهکارهای مورد استفاده در معماری سنتی ایران ، به دلیل استفاده از مصالح بوم آورد و طراحی مناسب با اقلیم و احترام به طبیعت و انرژی های آن موجب می شد که ساختمان ها به گونه ای باشند که نه تنها اتلاف انرژی در آنها به حداقل برسد بلکه آن را حفظ و در برخی موارد ذخیره نمایند به طور مثال می توان از خشت نام برد که رایج ترین مصالح مورد استفاده در معماری آن زمان بوده است . خاک به دلیل داشتن ظرفیت گرمایی مناسب ، هنگامی که گرما را جذب می کند آن را درون خود حفظ و در مدت زمان طولانی تری از دست خواهد داد. از طرف دیگر ، خشت سبب افزایش ضخامت دیوارها و جرم بنا می شود که این امر نیز خود از تبادل گرمایی جلوگیری می کند. توجه به طبیعت و معماری هم سو با اقلیم منطقه ، استفاده از عناصری مانند بادگیرها ، سقف های گنبدی ، حیاط مرکزی و چیدمان مناسب و ... از دیگر راهکارهای حفظ انرژی بوده و هست . روش تحقیق در این مقاله به دو صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد و در نهایت با بررسی ، معماری سنتی و پایداری انرژی در اقلیم گرم و خشک ، به نتیجه خواهیم رسید که با استفاده از راهکارهای سنتی در معماری می توانیم مصرف انرژی های تجدیدناپذیر را به حداقل رساند.

کلیدواژه ها:

انرژی ، معماری سنتی ، پایداری ، عناصر ساختمانی ، اقلیم