رفق و مدارا در تربیت دینی

در دین مبین اسلام انسان و روابط فی ما بین آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است رفق و مدارا یکی از تاثیرگذارترین و مهمترین علل جذب و هدایت انسان ها در طول تاریخ اسلام بوده است. خداوند متعال همواره انسان ها را به کسب این فضیلت اخلاقی فراخوانده و یکی از صفات مومنان را رحمت و مهربانی آنان نسبت به یکدیگر دانسته است. تا در کنار رحمت واسعه ی حق موجبات هدایت و اصلاح جامعه فراهم گردد. از این رو شناخت نقش رفق و مدارا به عنوان یکی از مقوله های بنیادی در تعامل انسان ها و دوام مناسبات صحیح اجتماعی اهمیت می یابد؛ به این منطور در این مقاله به بررسی رفق و مدارا در منطق اسلام و تقابل آن با جهان بینی اسنان معاصر غربی پرداخته و ضمن اشاره به جایگاه رفق و مدارا در آیات و روایات، آثار و پیامدهای رفق و مدارا در تربیت دینی بیان شده است. این پژوهش نشان می دهد که در پی تقویت و رشد رفق و مدارا تبادلات و تعاملات سالم اجتماعی افزایش یافتته، نفوذ در دلها سهل تر، تنش های بیهوده کمتر و در نتیجه انزواهای بشری در عصر مدرن به پایان خواهد رسید.

کلیدواژه ها:

رفق ، مدارا ، تربیت دینی