نگرشی تحلیلی بر جایگاه سرمایه فکری در سازمان

امروزه ضرورت توسعه و مدیریت سرمایه فکری، به یک الزام جدی چه در سطح کلان و ملی و چه در سطح سازمانی مورد توجه است، به گونه ای که می توان شاهد پدیداری اقتصاد مبتنی بر اطلاعات و دانش بود که اساس و بنیان آن بر محور سرمایه فکری استوار است. لذا داشتن کنترل بر این دارایی ها، سازمان را قادر می سازد از یک طرف حاکمیت داخلی موثری داشته و از طرف دیگر دارای روابط خارجی موفقی باشد. بر همین اساس سازمان های بین الکللی ضمن تلاش برای طرح چارچوب های جهانی مدیریت سرمایه فکری برای کشورها، میزان رشد و توسعه این سرمایه را به عنوان شاخصی برای توسعه یافتگی کشورها در نظر می گیرند. از این رو پایش، مدیریت و سنجش سرمایه فکری ضرورتی غیرقابل انکار به نظر می رسد. در این مقاله ضمن مروری بر نگرش صاحب نظران به مفهوم سرمایه فکری، اجزای آن را به تفکیک مورد بررسی قرار داده و به تحلیل ابعاد مختلف سرمایه فکری می پردازیم.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه رابطه ای