بهینه سازی تولید آنزیم آلفاآمیلاز از باسیلوس آلکالیتلوریس

مقدمه :آلفاآمیلاز یکی از آنزیمهای تجاری مهم در میان آنزیم های هیدرولیز کننده نشاسته میباشد. این آنزیم در بیوتکنولوژی نوین اهمیت قابل توجهی دارد و حدود %25 بازار جهانی آنزیمهای تجاری را به خود اختصاص داده است. اگرچه بسیاری از گیاهان، جانوران و میکروارگانیسم ها توانایی تولید آنزیم آلفا آمیلاز را دارند،ولی این آنزیم با منشاء میکروبی مصارف صنعتی وسیعی دارد. باسیلوسها از مهمترین میکروارگانیسم های مولد آنزیم آلفاآمیلاز هستند.مواد و روش: هدف اصلی این تحقیق، بهینهسازی تولید آلفا آمیلاز توسط باسیلوس آلکالیتلوریس با روش سطح پاسخ است. درمرحله اول،منبع کربنی(نشاسته)، منابع نیتروژنی(پپتون و عصاره مخمر) و عوامل محیطی pH)، زمان انکوباسیون و دمای انکوباسیون) طی تخمیر غوطهوری با روش پلاکت برمن در 3 سطح مورد بررسی قرار گرفت. مرحله دوم، دو پارامتر pH و دمای انکوباسیون با طرح مرکب مرکزی در5 سطح مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در بهینه سازی با روش پلاکت برمن مشخص گردید که با وجود اهمیت منبع کربنی (نشاسته) و منابع نیتروژن (پپتون، عصاره مخمر)، این منابع تاثیری بر روی افزایش تولید آلفا آمیلاز حاصل از باسیلوس آلکالیتلوریس نداشتند.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که بهترین شرایط برای حداکثر تولید آلفا آمیلاز توسط باسیلوس آلکالیتلوریس 8/50pH = و دمای انکوباسیون 38° c است.

کلیدواژه ها:

آلفاآمیلاز ، باسیلوس آلکالیتلوریس ، روش سطح پاسخ ، تخمیر غوطه ور