زیست تخریب پذیری کامپوزیتهای چوب پلاستیک در اثر رطوبت

امروزه مصالح ساختمانی سنتی مانند بتن و فولاد در حال جایگزینی روزافزون با مواد کامپوزیتی پیشرفته مانند پلیمرهای تقویت شده با الیاف (FRP) و سیمان تقویت شده با الیاف (FRC) هستند. انتظار میرود در آینده نزدیک کاربرد کامپوزیت های پلیمر/الیاف طبیعی به واسطه مزیت های این مواد از جمله مقاومت بالا، وزن کم، ارزان بودن و سازگاری با محیط زیست (زیست تخریب پذیر بودن) گسترش یابد. کامپوزیتهای الیاف طبیعی پلیمری غالبا در اجزای داخلی ساختمان که تحت بار نیستند مورد استفاده قرار میگیرند. علت این است که این نوع کامپوزیتها نسبت به عوامل مخرب محیطی آسیب پذیرند. براساس بررسی های انجام شده، استفاده از الیاف طبیعی باعث مقاومت کامپوزیت پلیمری میشود، اما همین الیاف محل ورود رطوبت و تخریبهای حاصل از آن است. تیمارهای متعددی بر روی الیاف جهت تقویت سطح مشترک بین الیاف و ماده زمینهای و در نتیجه افزایش دوام رطوبتی انجام شده است. در این تحقیق خواص انواع متعدد کامپوزیتهای الیاف طبیعی که در معرض تخریب رطوبتی هستند به صورت جامع مورد بررسی قرار میگیرد. تاثیر افزودنی های شیمیایی مانند افزودنی های مورد استفاده در تیمارهای الیاف و روشهای کاهش جذب آب الیاف نیز بررسی میشود.

کلیدواژه ها:

فرآورده مرکب زیستی ، مصارف بیرونی ، رطوبت ، مقاومت ، دوام پذیری