مدل برنامه ریزی فرهنگی مبتنی بر ارزشهای مشترک

در محیط متلاطم و متغیر امروزی جوامع ناگزیر از تحول و دگرگونی در کارکردهای بیرونی و درونی خود هستند و باید در جهت بهره برداری بهتر از محیط و تغییرات آن و نیز غلبه بر نقاط قوت از آمادگی کافی برخوردار باشند. یکی از راه های انجام چنین واکنشی برنامه ریزی فرهنگی است. برنامه ریزی فرهنگی یک روش بررسی موفق تغییر مستمر در پاسخگویی به تغییرات و تحولات عمده است. ریشه توسعه هر جامعه پویا و رشد یافته سیاست گذاری صحیح و ژرف نگرانه و تدوین برنامه جامع فرهنگی است. کشورهای مختلف جهان در راستای چاسخگویی به این الزام، رویکردها و الگوهای متعددی را به کار بسته اند هرچند تمامی آنها از جامعیت و قطعیت برخوردار نبوده اند در بسیاری از موارد نارسا عملی کرده است. کشور ما ایران نیز در جریان تغییرات و تحولات عمده جهانی و از جمله دگرگونی های فرهنگی قرار گرفته و تجارب مثبت و منفی بسیاری را درک نموده و در راستای پاسخگویی به تغییرات،الگوها و چارچوبهای بیشماری را نیز تدوین و در راستای آن عمل نموده است. اما در این میان آنچه برای کشور ما مهم می نماید رجوع مجرد به منابع اسلامی، بازخوانی دقیق این منابع برای پاسخگویی به نیازهای روز جامعه ایرانی و لزوم اتخاذ رویه خاص برای اداره برنامه های فرهنگی کشور می باشد. برنامه ریزی فرهنگی ارزش محور از جمله رویکردهای پیشنهادی در راستای برنامه ریزی فرهنگی است. برنامه ریزی فرهنگی ارزش محور با طرح خاص و شاخصهای منحصر به فرد خود با توحید محوری میتواند طرح جهانی شدن و انسجام جهانی را برنامه ریزی و عمل نماید. فرهنگ اسلامی از حوزه های بسیار غنی در باب نظری و عملی است و می تواند به عنوان الگویی بسیار قوی در برنامه ریزی های فرهنگی مبنای عمل قرار گیرد. این رویکرد توجه به ارزشهای مشترک در دو حوزه شریعت و توسعه را مبنای عمل قرار داده و سعی دارد با تلفیق ارزشهای محوری این دو رویکرد الگویی جامع و کاربردی برای برنامه ریزی فرهنگی کشور ارایه نماید.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، برنامه ریزی فرهنگی ، ارزش های مشترک