بررسی امکان استفاده از پروتئین های سرمی شیر به عنوان حامل سینامالدئید دارچین

دارچین یکی از ادویه هایی است که در طب سنتی استفاده از آن جهت درمان بسیاری از بیماری ها توصیه می شود و همچنین کاربرد وسیعی در صنایع غذایی دارد. اسانس دارچین که تنها قسمت مهم دارچین است به مقدار یک درصد در پوست گیاه وجود دارد و عطر و طعم دارچین به علت این اسانس است. مهم ترین ترکیب اسانس دارچین سینامالدئید است، که اکثر خواص درمانی دارچین را شامل می شود. غنی سازی مواد خوراکی پرمصرف مانند شیر با سینامالدئید می تواند به بهره وری بیشتر از خواص سینامالدئید منجر شود. شیر حاوی دو دسته پروتئین اصلی است؛ کازئین ها و پروتئین های سرمی شیر. آلفالاکتالبومین یکی از پروتئین های سرمی شیر است که در شیر تمامی موجودات وجود دارد و غیر آلرژی زاست. در این پژوهش برهمکنش آلفالاکتالبومین شیر گاو با سینامالدئید مورد مطالعه قرار گرفته است. با بررسی طیف های جذبی ترکیب این دو ماده به روش طیف سنجی مرئی-فرابنفش این نتیجه حاصل شد که سینامالدئید قابلیت اتصال به آلفالاکتالبومین را دارا می باشد و از این طریق می توان از آلفالاکتالبومین به عنوان حامل سینامالدئید بدون نیاز به ایجاد شرایط خاص مانند تغییرات دمایی استفاده نمود که می تواند در غنی سازی شیر با ماده ای پر خاصیت، معطر و خوش طعم استفاده شود.

کلیدواژه ها:

سینامالدئید ، آلفالاکتالبومین ، غنی سازی شیر