رابطه انگیزش شغلی با ادراک از بهره وری نیروی انسانی در بین کارکنان شهرداری اصفهان در سال 1393

پژوهش حاضر با هدف رابطه انگیزش شغلی با ادراک از بهره وری نیروی انسانی در بین کارکنان شهرداری اصفهان در سال 3131 به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان مناطق و معاونتهای شهرداری به تعداد 3561 نفر تشکیل داده اندکه از این تعداد با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 131 نفر به روش تصادفی طبقه ای متناسب با حجم برای شرکت در پژوهش انتخابشدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه محقق ساخته انگیزش شغلی با 82 گویه و بهر هوری نیروی انسانی با 85 گویه بر اساس مقیاس 6 درجه ای لیکرت بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط استاد راهنما، صاحبنظران موضوعی و چند نفر از پاسخگویان تایید شد و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه انگیزش شغلی0/95 پرسشنامه ادراک از بهره وری0/89برآورد شد. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آمار توصیفی شامل درصد، انحراف معیار و فراوانی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس چند راهه استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که بین انگیزش و بهره وریr=0/762وp>0/01خط مشی وبهره وری r=0/606 وp>0/01 ارتباط و بهره وریr=0/524,p>0/01امنیت شغلی و بهره وری r=0/513,p>0/01 شرایط محیط کاروبهر هوری r=0/430,p>0/01 نحوه سرپرستی و نظارت و بهره وری r=0/607, p>0/01 قدردانی و بهره وریr=0/663,p>0/01 رابطه معنی داری وجود دارد. بین بعد حقوق و دستمزد و بهره وری رابطه معنادار مشاهده نشد. همچنین از بین متغیرهای مورد مطالعه در رگرسیون بهترین پیش بینی کننده بهره وری درگام اول قدردانی و در گام دوم علاوه بر قدردانی، سرپرستی بوده است. بین نظرات پاسخگویان در هر دو بعد انگیزش و ادراک از بهره وری بر حسب جنسیت، وضعیت تأهل، سن و مدرک تحصیلی تفاوت معنادار وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

انگیزش شغلی ، ادراک از بهره وری نیروی انسانی ، شهرداری اصفهان