بررسی تاثیر خودکارآمدی رایانه ای بر قصد پذیرش مالیات الکترونیکی با نقش واسطه ای ادراکات مودیان مالیاتی

اخذ مالیات از طریق فناوری اطلاعات و مکانیزه نمودن نظام مالیاتی، می تواند ضمن صرفه جویی قابل توجه در وقت و زمان موجب کاهش هزینه های مودیان و دولت گردد و استقرار سیستم مالیات الکترونیک بر رضایت مودیان و سهل الوصول نمودن اخذ مالیات اثر گذار است. حال آنکه توانایی افراد در میزان بهره جویی از سیستم های رایانه ای خود عاملی است که می تواند نیت استفاده از مالیات الکترونیک را تحت تاثیر خود قرار دهد. بر این اساس هدف این پژوهش بررسی تاثیر خودکارآمدی رایانه ای بر قصد پذیرش مالیات الکترونیکی با نقش میانجی ادراکات مودیان مالیاتی است. این پژوهش از نظر هدف، از نوع بنیادی و از نظر روش، توصیفی و چون از ابزار پرسشنامه برای سنجش متغیرهای تحقیق استفاده شده، پیمایشی و روش گردآوری اطلاعات نیز میدانی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه مودیان مالیاتی شهر قزوین در سال 1396 می باشند که تعداد آنها نامحدود در نظر گرفته شده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 384 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ تایید گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده و جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری SEM و نرم افزار AMOS استفاده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که: خود کارآمدی رایانه ای بر سودمندی ادراک شده و سهولت استفاده ادراک شده تاثیر مثبت و معنی داری دارند. و خودکارآمدی رایانه ای بر اعتبار ادراک شده و امنیت ادراک شده اثر منفی می گذارد. همچنین ادراکات مودیان مالیاتی اثر مستقیم و معنی داری بر قصد پذیرش مالیات الکترونیکی دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی رایانه ، قصد پذیرش مالیات الکترونیکی ، ادراک ، مودیان مالیاتی ، مدلسازی معادلات ساختاری