تطابق فرینههای سیگنال های امضاهای برخط به روش DTW برای حفظ تمایز بین امضاهای اصلی و جعلی

رگرسیون خطی یکی از روشهای معروف برای محاسبه شباهت بین دو سیگنال است ولی بر روی سیگنال هایی که طول زمانی متفاوتی دارند قابل اعمال نیست. به منظور استفاده از رگرسیون خطی برای محاسبه شباهت بین سیگنال های امضای برخط، باید طول زمانی آنها یکسان شود. در بعضی از روشهای ارائه شده، از تطابق همه نقاط سیگنالها برای یکسان کردن طول زمانی آنها استفاده می شود. این موضوع باعث کاهش تمایز امضاهای اصلی با امضاهای جعلی می شود در این مقاله روشی بر اساس تطابق نقاط فرینه سیگنالها برای یکسان سازی طول زمانی آنها ارائه شده است که تمایز بین امضاهای اصلی و جعلی را حفظ می کند و جدا سازی آنها را ساده تر می کند . این روش بر روی مجموعه امضاهای SVC2004 اعمال شده است و نتایج بدست آمده نشان می دهد که تطابق نقاط فرینه سیگنال درمقایسه با تطابق تمام نقاط سیگنال، قدرت تمایز بیشتری دارد . با استفاده از این روش پیشنهادی خطای تایید، 10% بدست می آید درحالی که با استفاده از تطابق همه نقاط خطای تایید % 17 بدست می آید.

کلیدواژه ها:

پیچش زمانی پویا ، تطابق نقاط فرینه ، رگرسیون توسعه یافته