تسریع زمانی روش مدلسازی بازگشتی در تصمیم سازی چند عامله

در روش مدلسازی بازگشتی، هر عامل برای تصمیمگیری در انجام یکی از اَعمال ممکن، از ماتریسهای بازدهی استفاده میکندو با درنظرگرفتن مدلهای مختلف تصمیمسازی برای دیگر عاملها و تشکیل ساختار مدلسازی بازگشتی سعی میکند تا منفعت قابلانتظار برای خود را بیشینه سازد. در این مقاله روشی نوین بر پایه روش مدلسازی بازگشتی ارائه میگردد تا از پیچیدگی محاسباتی این روش بکاهد و قابلیت بکارگیری آن را در سیستمهای بلادرنگ افزایش دهد. در این مقاله نشان میدهیم که در صورت استفاده از توابع جداشدنی در محاسبه میزان منفعت اَعمال وابسته، اَعمال غیرمشترک تأثیری در فرایند تصمیمسازی برای عامل نخواهند داشت. همچنین در مورد اَعمال مشترک، هر عامل میتواند به جای استفاده از ماتریس بازدهی برای تمام حالات ممکن و ایجاد ساختار مدلسازی بازگشتی کامل، به حذف برخی اَعمال مشترک اقدام کند که انجام آنها توسط آن عامل، منفعت کمتری را نسبت به سایر عاملها نصیب مجموعه میکند. بدین ترتیب دیگر نیازی به تشکیل ساختار مدلسازی بازگشتی هم نیست.

کلیدواژه ها:

تصمیمسازی چند عامله ، روش مدلسازی بازگشتی ، ماتریس بازدهی