مطالعات هیدروژئوشیمیایی برای ارزیابی کیفیت آب حوضه قره سو به منظوراستفاده در کشاورزی

در این تحقیق کیفیت شیمیایی آب حوضه قره سو در شمال ایران به منظور استفاده در مصارف کشاورزی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. کیفیت آب این منطقه بر اساس آنالیز پارامترهای فیزیک و شیمیایی حاصل از نمونه برداری در شش ایستگاه هیدرومتری موجود در منطقه در طی سالهای 1389-90 مورد بررسی قرار گرفت. به منظور ارزیابی کیفیت آب، میزان پارامترهایی همچونpH هدایت الکتریکی، سولفات، بیکربنات، کلراید، کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سدیم تعیین شد. سپس به منظور بررسی کیفیت آب برای اهداف کشاورزی پارامترهای سدیم کربنات باقی مانده، نرخ جذب سدیم، نرخ جذب منیزیم، نسبت کلی، نرخ خورندگی و دیاگرام چادها محاسبه شد. نتایج نشان داد که آب منطقه به منظوراستفاده در کشاورزی دارای وضعیت مناسب می باشد ولی نرخ خورندگی در منطقه بالا است و آب آن می تواند به سامانه های انتقال صدمه واردنماید. همچنین براساس دیاگرام چادها در منطقه قره سو، در ایستگاه های سیاه آب، ناهارخوران و پل اردوگاه عناصر قلیایی خاکی بیش از فلزات قلیایی و در ایستگاه های یساقی، غازمحله و شصتکلا عناصر قلیایی خاکی و اسیدهای آنیونی ضعیف بیش از اسیدهای آنیونی قوی و فلزات قلیایی هستند ومی توان تیپ آب منطقه راCa–Mg–HCO3 بیان نمود..

کلیدواژه ها:

نرخ خورندگی ، دیاگرام چادها ، سدیم کربنات باقی مانده ، نرخ جذب ، قره سو