رشد توانمندی مردم محلی راهی برای تحقق توسعه پایدار کشاورزی و محیط زیست

آگاهی مردم محلی به اهمیت انکارناپذیر پایداری زیست محیطی، دانش آنها درباره اقدامات مخل پایداری محیط زیست و کشاورزی ونحوه جلوگیری از زوال آن، مشارکت آنها را در افزایش پایداری محیط زیست در پی دارد. مشارکت، اصلی عملیاتی و بنیادین در همهبرنامه های توسعه محسوب می شود و مردم، به عنوان بنیان اقدامات توسعه ای مورد توجه هستند. مشارکت تعیین کننده و سرنوشت ساز، می تواندبه تضمین پایداری کمک کند، زیرا افراد ذینفع احساس مالکیت می کنند و به پیشبرد امور ترغیب می شوند. تحقق مشارکت، بدون رشد توانمندی مردم میسر نیست. فقدان دانش، اعتماد، سرمایه، مهارت و خودباوری، از موانع مشارکت مردم است. یکی از دلایل ضعف پایداری زیست محیطی در ایران، ضعف دانش مردم محلی درباره آثار برخی فعالیت های مخرب محیط زیست و در نتیجه، ضعف مشارکت آنها به منظورجلوگیری از تخریب آن است. برای اینکه مردم بتوانند در فرایند نیل به توسعه پایدار مشارکت کنند، ابتدا باید اهمیت، ضرورت و فواید آن را درک کنند و از دانش و سایر مؤلفه های لازم برای کمک به تحقق آن برخوردار شوند. هدف پژوهش حاضر، بررسی ریشه های ضعف دانش مردم محلی درباره آثار نامطلوب برخی اقدامات بر پایداری محیط زیست و مطالعه چگونگی رشد دانش آنها در این حوزه است. با اتکاء بر نتایج پژوهش حاضر می توان برای رشد دانش مردم محلی درباره لزوم پایداری محیط زیست، فعالیت های مخرب زیست محیطی، چگونگی کمک به تداوم پایداری محیط زیست و در نتیجه مشارکت بیشتر آنها در این حوزه گام هایی برداشت

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، محیط زیست ، دانش ، توانمندی ، مشارکت