بررسی تأثیر محافظه کاری بر مربوط بودن و قابل اتکا بودن اطلاعات حسابداری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف کلی این مقاله، ارزیابی تأثیر محافظه کاری بر مربوط بودن و قابل اتکا بودن اطلاعات حسابداری و تصمیم گیری های سهامداران و فعالان شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. هدف اصلی و اهداف فرعی تحقیق هر کدام در قالب یک فرضیه مطرح و مورد آزمون قرار گرفته اند. روش پژوهش به کار رفته از جهت هدف از نوع کاربردی و از لحاظ روش استنتاج، همبستگیِ مقطعی می باشد. داده های مورد نیاز از جامعه آماری شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که سهام آن ها در بین سال های 1385 تا 1390 به طور مداوم مورد معامله قرار گرفته، به دست آمده اند. انتخاب نمونه ها با استفاده از روش حذف سیستماتیک صورت پذیرفت که پس از اعمال محدودیت های مربوطه، تعداد 300 شرکت به عنوان نمونه مورد گزینش واقع شدند. در تجزیه تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل رگرسیون خطی ساده استفاده گردید. نتایج نشان داد که محافظه کاری بر مربوط بودن و قابل اتکا بودن تأثیر مثبت دارد. لذا الزام به گزارشگری مناسب و ارائه صورتهای مالی به صورت شفاف و کامل توسط شرکت ها، می تواند بازار را به سمت کارآیی بیشتر سوق دهد و جهت تصمیم گیری مناسب سرمایه گذاران و فعالان در بورس مطلوب باشد

کلیدواژه ها:

محافظه کاری ، مربوط بودن ، قابل اتکا بودن ، تصمیم گیری