بررسی تغییرات عناصر سرمایه فکری در طول چرخه عمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی این تحقیق، بررسی تغییرات عناصر سرمایه فکری در طول چرخه عمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری عناصر سرمایه فکری از روش پالیک و برای طبقه بندی شرکت ها به مراحل مختلف چرخه عمر از روش دسته بندی آنتونی و رامش (1992) و بلک (1998) استفاده شده است. در روش پالیک سرمایه فکری متشکل از سه جزء کارایی سرمایه فیزیکی بکارگرفته شده، کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری است. دوره زمانی مورد مطالعه سال های 1381 تا 1390 و نمونه ی انتخابی شامل 80 شرکت می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که میزان کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری در طول هر سه مرحله عمر با یکدیگر تفاوت معناداری دارند؛ بدین ترتیب که میزان این دو متغیر در شرکت های در حال رشد رو به افزایش بوده و در مرحله بلوغ به بالاترین میزان خود می رسد و در مرحله افول کم کم از میزان آن کاسته می شود. این نتایج با مشخصات منحنی عمر شرکت و نظریه چرخه عمر منطبق است. اما در رابطه با کارایی سرمایه فیزیکی بکارگرفته شده، آزمون فرضیه ها نشان از تفاوت معنادار آن فقط در بین دو دوره رشد و افول دارد.

کلیدواژه ها:

چرخه عمر ، سرمایه فکری ، کارایی سرمایه انسانی ، کارایی سرمایه ساختاری ، کارایی سرمایه فیزیکی بکارگرفته شده