توانمندسازی کارکنان

مطالعه حاضر،به بررسی رابطه ی یادگیری سازمانی و توانمندسازی کارکنان دانشگاه فرهنگیان پردیس های خراسان شمالی پرداخته شده است. دراین مطالعه که به روش توصیفی وازنوع همبستگی انجام شده است.جامعه آماری،کارکنان دانشگاه فرهنگیان امام محمدباقر(ع)بودند.نمونه آماری 49نفربه روش سرشماری مشخص شدبه منظورگردآوری داده ها ازاعضای جامعه آماری ازدو پرسشنامه استاندارد،یادگیری سازمانی نیف وتوانمندسازی اسپریتزر استفاده شده است.آزمون، مقدارضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه یادگیری سازمانی0.871 وبرای پرسشنامه توانمندسازی 0.938بدست آمد. نتایج نشان دادکه بااطمینان 95%بین یادگیری سازمانی وتوانمندسازی کارکنان دانشگاه فرهنگیان پردیس های خراسان شمالی رابطه معناداری وجوددارد. در این میان رابطه بین توسعه شایستگی و توانمند سازی کارکنان نسبت به دیگر ابعاد بیشتر است که نشان‌دهنده این است که توسعه شایستگی نسبت به دیگر ابعاد تاثیر بیشتری بر توانمند سازی کارکنان دارد.رابطه بین ساختار سازمانی و توانمند سازی کارکنان نیز نسبت به سایر ابعاد کمترین مقدار را به خود اختصاص داده است که نشان‌دهنده تاثیر کمتر آن می‌باشد.امری که باعث تاثیرگذاری پایین‌تر این بعد می‌شود این است که ساختار سازمانی دارای انعطاف لازم برای توانمندسازی کارکنان و ایجاد تغییر نمی‌باشد.عدم وجود رابطه بین اشتراک دانش و توانمندسازی نیز نشان‌دهنده توجه نکردن مدیران و کارکنان سازمان براهمیت اشتراک دانش می‌باشد.در نتیجه،دانشگاه فرهنگیان باید برای یادگیری سازمانی تلاش نمایند تا بتوانند با توانمندسازی کارکنان، باعث افزایش کارایی و بهره‌وری در سازمان خود شوند و به موفقیت دست یابند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، دانشگاه فرهنگیان پردیس های خراسان شمالی ، یادگیری سازمانی ، یادگیری