سرمایه های انسانی شرکت، بعنوان مهمترین رکن در مدیریت دانش (مطالعه موردی :شرکت پست ایران)

در دنیای رقابتی امروز، نقش دانش بعنوان یکی از عوامل ایجاد مزیت رقابتی پایدار،پر رنگ تر شده است.از سوی دیگر دیدگاه های قدیمی به نیروی انسانی تغییر یافته وانسانها بعنوان سرمایه های ارزنده ی سازمانی تلقی می گردند.لذا کشف نقش سرمایه ی انسانی در مدیریت بهینه ی دانش، امری لازم بنظر می رسد.براین اساس، پژوهش حاضر با هدف ارایه ی راهکارهایی برای حداکثر رساندن امکان پیاده سازی مدیریت دانش، با تکیه بر سرمایه انسانی انجام پذیرفته است.این تحقیق کاربردی با استفاده از روش پیمایشی وبا ابزار پرسشنامه با مطالعه ی322نفر از کارکنان ادارات پست تهران ، بعنوان نمونه، به کشف چگونگی رابطه ی بین این دو متغیر می پردازد.در این پژوهش با توجه به غیر نرمال بودن داده ها، بمنظور تجزیه تحلیل داده ها از آزمون اسپیرمن وبرای رتبه بندی ابعاد آنها از فریدمن استفاده شده است. نتایج حاکی از آنست که بین ابعاد سرمایه انسانی(طبق مدل بونتیس2000) ومدیریت دانش(طبق مدل مارشال2004) در اداره پست، رابطه مستحکمی وجود دارد و این رابطه در بعد شایستگی سرمایه انسانی به حداکثر ممکن می رسد

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، مدیریت دانش ، شایستگی ، زیرکی ، نگرش