نقد معادل یابی مفردات و ترکیب های واژگانی قرآن در ترجمه غلامعلی حدادعادل

ترجمه های معاصر قرآن در مقایسه با ترجمه های پیشین، با وجود دارا بودن امتیازات فراوان هنوز از جهاتی دجار کاستی است. بدین سبب مقاله حاضر، با عنوان «نقد و بررسی معادل یابی وازگان قرآن در ترجمه غلامعلی حداد عادل» در ابتدا، با بیان مطالبی پیرامون بایستگی ترجمه قرآن و ضرورت نقد آن، مهمترین اصول و منابع مترجم را نام برده و ضمن ارائه پیشینه نقدهای مکتوب پیرامون این ترجمه، آن را به اختصار معرفی کرده است. سپس معادل یابی، بیست و نه واژه و ترکیب قرآنی در ترجمه حدادعادل- اعم از اسم، فعل و حرف- در قالب دو دسته وازگان مفرد و ترکیب های وازگانی، در بوته نقد قرار گرفته است. این واژگان عبارتند از الفم وازگان مفرد؛ لعل، لم یغنوا، یحرفون، شرعه، منهاج، مخرجین، اشحه، سلقوکم، سططا، اولافی، الوثقی، احرث، انسل، القالین، لتبلون، لتسمعن، ینعق، فتنه، فاء عطف، فقد، اذ، انما، ضمیر فصل، خبیر، ب. ترکیب های وازگانی: لیا بالسنتهم، عزم الامور، یغشی علیه من الموت، طرفی النهار، هل عسیتم. این پژوهش درپی آن بوده تا به این پرسش پاسخ گوید که نقاط ضعف و قوت ترجمه قرآن حداد عادل، در معادل یابی وازگان چیست؟ بدین منظور، با تکیه بر منابع دست اول لغوی و ادبی و با توجه به اصول مترجم، ضمن روشن کردن شماری از نقاط قوت ترجمه، نشان داده شده که ترجمه آقای حدادعادل، در معادل یابی دقیق برای تعدادی از واژگان قرآن، دچار آسیب و کاستی شده است؛ مواردی چون: ترجمه به لازمه معنا، مخالفت با مبانی مترجم، عدم انتقال مفهوم دقیق لغوی، بی توجهی به مفاهیم کتابی، عدم مطابقت معادل گذاری با نظر تفسیر المیزان (در موارد اختلاف تفسیری). در پایان بررسی هر واژه، تفکیک، معادل های دقیق آن، در قالب ترجمه پیشنهادی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ترجمه ، حدادعادل ، واژگان قرآن ، معادل یابی ، نقد