سبک شناسی سوره سبأ

سبک شناسی دانشی نقدی است که رابطه عمیق بین صورت و محتوا را دریافته است و به شناخت ارتباط بین صورت و محتوا می پردازد تا به وسیله ی بررسی و دقت در ارتباط بین این دو مخاطب را در فهم معنا و آشکار ساختن زیبایی متون مختلف یاری کند و از آنجا که قرآن رساترین بیان است و در کلمات و حملاتش نشانه های وحیانی و ربانی مشهود است مقاله حاضر سعی در شناخت سبک سوره سبأ دارد تا به کمک دانش سبک شناسی زیبایی و ارتباط صورت و محتوا را در این سوره آشکار کند. و این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی در سه سطح آوایی و ترکیبی و تصویرپردازی به بررسی سوره سبأ می پردازد. و در این سوره واژگان در جایگاه خود قرار گرفته اند و از صوت حروف مد و حروف مفخمه برای بیان حالات مختلف مثل شکایت و یا تعظیم استفاده شده است و همچنین در سطح ترکیبی می توانیم به استفهام اشاره کنیم زیرا که هدف از استهفام فهم مسئله نیست بلکه برای بیان تعجب و انکار به کار رفته است. تصاویر حقیقی و بلاغی در این سوره معانی را در ذهن مخاطب تثبیت می کند و هماهنگی بین آنها زیبایی ایات این سوره را آشکار می کند.

کلیدواژه ها:

سبک شناسی ، سوره سبأ ، سطح آوایی ، سطح ترکیبی ، تصویر پردازی