بررسی دوالگوی مسکن درون گرا و برونگرا دراقلیم سرد ازمنظر پایداری اقلیمی مطالعه موردی مقایسه دوخانه آصف واحمدزاده درسنندج

ازسی سال گذشته ملت های جهان به فکر ایجادراهکارهای برای مبارزه با وابستگی به منابع نفتی بوده و ازآن به بعد تمایل به استفاده ازانرژی های تجدید شونده باعث ایجادنوعی تفکر خاص درتمام شاخه های علم و صنعت گشت درهمین راستا مبحث پایداری درمعماری و به دنبال آن درحوزه مسکن مطرح گردید مسکن پایدار به آن نوع مسکن اطلاق میشود که نیازهای ذهنی و واقعی نسل کنونی را باتوجه به کارایی منابع دراینده تامین سازد باتوجه به تاثیر الگوی فضاهای باز و خصوصا حیاط درمیزان بهره مندی بنا ازانرژیهای طبیعی مطالعه عملکرد حرارتی این بخش ازبنا گامی مهم درجهت دسترسی به راهکارهای مناسب کاهش اتلاف حرارتی و رسیدن به اهداف پایداری درمعماری خواهد بود مقاله حاضر باهدف بررسی رابطه الگوی حیاط و میزان دریافت انرژی طبیعی بنا به مقایسه دوبنای شاخص سنندج با دوالگوی درونگرا و برون گرا می پردازد روش مطالعه دراین تحقیق تحلیلی تاریخی بوده و نتایج بدست آمده درقالب مستندات نشان میدهد که نمونههای درونگرا نمونه هایی وارداتی به حساب آمده اند و واکنش ساکنین بنای اصف به عنوان نمونه تاریخی و باکیفیت ازیکبنای درونگرا نشان ازناسازگاری این الگو دراقلیم سرد سنندج دارد